O książce: 2018 / Dyplomacja w ogóle, a wizyty dyplomatyczne w szczególności są najważniejszym narzędziem kształtowania polityki zagranicznej i budowania stosunków międzynarodowych. Wiele zależy od jakości przyjęcia i przestrzegania lub nieprzestrzegania protokołu: czy uda się pozyskać przychylność pożądanych sojuszników, ustawić ich na korzystnych dla kraju warunkach, a nawet popisać się przed przeciwnikami. Rosja od czasów starożytnych słynęła ze swojej hojności i posiada bogatą tradycję spotkań dyplomatycznych oraz przyjęć gości zagranicznych na najwyższym poziomie. To dziedzictwo, które przeszło przez wieki, nie mogło nie znaleźć odzwierciedlenia w zwyczajach czasów sowieckich. Niemniej jednak niedostateczna znajomość sowieckiego protokołu dyplomatycznego może w dalszym ciągu zniekształcać wiedzę o nie tak odległej epoce. A oto dzieło O.Yu. Zakharova podnosi kurtynę: udostępnia publicznie dokumenty archiwalne i fotografie, które od dawna były niedostępne dla ogółu społeczeństwa. Autor w sposób spójny i fascynujący śledzi ewolucję radzieckiego protokołu dyplomatycznego od początku lat dwudziestych do połowy lat osiemdziesiątych. Książka przegląda strony pamiętników, listów i wspomnień głów państw i rządów, osobistości partyjnych i publicznych, dyplomatów radzieckich i zagranicznych. Ponownie słychać znane nazwiska osób, które z oficjalną wizytą odwiedziły Rosję Radziecką i ZSRR: Amanullaha Khana, J. von Ribbentropa, W. Churchilla, C. de Gaulle'a, I.B. Tito, Mao Zedong, I. Gandhi, GA Nasser, R. Nixon, F. Castro Ruz i wielu innych. Listy prezentów dla członków delegacji i wzajemnych prezentów zastępuje menu oficjalnych przyjęć na Kremlu i w rezydencji Ministerstwa Spraw Zagranicznych ZSRR. Programy pobytów w Moskwie, stolicach i miastach republik związkowych, plany spotkań i pożegnań... Historia budzi się do życia, powraca, choć na krótkie chwile, atmosfera epoki. Protokół dyplomatyczny się zmienia, ale zawsze pozostaje częścią kultury ceremonialnej państwa, podtrzymującej wizerunek i prestiż władzy.